Το ντοκιμαντέρ του Βαρουφάκη για την Κρίση @Channel 4

ΙΣΗΓΟΡΙΑ & ΟΜΟΝΟΙΑ: τα προαπαιτούμενα για την σωτηρία μας- Βαρουφάκης έφα

Λωζάννη-Μόναχο 1 – Χ – 2

24η Ιουλίου του 1923. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπίας στην Λωζάννη, υπογράφει την Συμφωνία που, ουσιαστικά, μέσα από τις στάχτες της Μικρασιατικής Καταστροφής, αποτέλεσε την βάση της δημιουργίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Μέσα από τις δαγκάνες της μεγάλης μας ήττας, ο Βενιζέλος κατάφερε να αποσπάσει ό,τι μπορούσε να αποσπαστεί από μία ηττημένη χώρα ώστε να κρατηθεί όρθια και με την αξιοπρέπειά της κατά το δυνατόν ανέπαφη.

30η Σεπτεμβρίου 1938. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Neville Chamberlain, μετά την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο του Heston, κομίζει την Συμφωνία του Μονάχου, και υπό τις επευφημίες του κόσμου που κατέφτασε εναγωνίως να τον προϋπαντήσει (καθώς οι φόβοι για έναν νέο καταστροφικό πόλεμο είχαν πρόσφατα κορυφωθεί), ανακοίνωσε ότι ο κίνδυνος απετράπη, ότι η χώρα σώθηκε από την περιπέτεια ενός νέου ευρωπαϊκού πολέμου. «I believe it is peace for our time», ήταν η θριαμβευτική του έκφραση που έμεινε στην ιστορία και με την οποία ξεκινούν σχεδόν όλα τα ντοκιμαντέρ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

"Το Νόμπελ Βλακείας στην Τρόικα"- Βαρουφάκης

Φραγκφούρτη – Βερολίνο: 1 Χ 2

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό, υπερχρεωμένο κράτος. Επειδή όμως το χρήμα έρρεε παντού ως ασταμάτητη οικουμενική παλίρροια (παραγόμενη από ανόητες τράπεζες στην Wall Street, στο City, στην Βόρεια Ευρώπη), το κόστος δανεισμού ήταν παντού μηδαμινό κι έτσι κανείς δεν έδινε σημασία. Ξάφνου, το φθινόπωρο του 2008, η παλίρροια έδωσε την θέση της στην άμπωτη. Με την άμπωτη να «στεγνώνει» τον τραπεζικό τομέα από ρευστό χρήμα, σιγά-σιγά ήρθε και η στασιμότητα στην πραγματική οικονομία. Αναπόφευκτα, το εθνικό εισόδημα του μικρού, υπερχρεωμένου κράτους άρχισε να μειώνεται την ώρα που ο ρυθμός αύξησης του χρέους (δηλαδή το επιτόκιο) μεγάλωνε (ελέω διεθνούς έλλειψης ρευστότητας που ωθούσε τα επιτόκια προς τα πάνω). Κάποια στιγμή, κανείς δεν δάνειζε στο μικρό αυτό κράτος ώστε να εξυπηρετεί (δηλαδή να επανακυλύει) το χρέος που, το 2008, ανερχόταν στα €260 δις.

"Τα μνημόνια είναι η λογική της σίγουρης πτώχευσης"- Βαρουφάκης (βίντεο)

Γ.Βαρουφάκης: Η Γερμανία πρέπει να «πάρει τα σκήπτρα»

«Αποθέωση της υποκρισίας» χαρακτηρίζει ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιάννης Βαρουφάκης τον ισχυρισμό ότι η μείωση του εργασιακού κόστους θα βελτιώσει σήμερα την ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα. Κάνει λόγο για σκληρή μάχη ως προς τη συμμετοχή των hedge funds στο PSI και τονίζει ότι με την υπαγωγή τους στο βρετανικό δίκαιο αφαιρέθηκε η δυνατότητα μελλοντικού «κουρέματος» ελληνικών ομολόγων. Όσο για το Λουκά Παπαδήμο; Αναφέρει χαρακτηριστικά πως τρεις μέρες προτού οριστεί πρωθυπουργός ήταν πολέμιος της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους*. Ο ίδιος θεωρεί ότι η «λιγότερο επώδυνη» προοπτική θα επέλθει μέσα από μία νέα γερμανική ηγεσία η οποία θα μπορεί πράγματικά να «βασιλεύσει», να μην συμπεριφέρεται δηλαδή εγωιστικά και να  έχει όραμα για το ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Βαρουφάκης, εκλογές 1993, @ABC (Aus) + 2011, @TEDxAcademy

Uploaded by Christos5120 on 14 Nov 2011

Interview of Yannis Varoufakis on the 11th October 1993 in Australian Television (ABC) about the Greek Elections (10-10-1993)

"Τελευταία ευκαιρία"- Βαρουφάκης έφα…

Άλλη μια φορά, τα «μέσα ενημέρωσης», τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, στενάζουν πάνω από το λάθος ερώτημα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα συμφωνηθεί η νέα δανειακή σύμβαση Ελλάδας-τρόικας. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν (κι όχι εάν) δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί η αποτυχία της.

Το ότι θα αποτύχει είναι δεδομένο. Με την ήδη αποτελματωμένη (εδώ και πολλούς μήνες) βιομηχανική παραγωγή να μειώνεται κατά 11,3% σε έναν μόνο μήνα (Δεκέμβριο), τα δημόσια έσοδα να κατρακυλούν κατά 18% τον επόμενο μήνα (Ιανουάριο), και την ανεργία να πετάει στο 20,9% (από 18.2% τον αμέσως προηγούμενο μήνα), το «πλάνο» του Μνημονίου Νο.2 βρίσκεται ήδη νοκ άουτ στο καναβάτσο της ζωής. Μόνο η ελληνική κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι όρθιο. (Μην ξεχνάμε ότι ήταν ένα «πλάνο» που βασίστηκε στην υπόθεση ότι εντός του πρώτου τριμήνου του 2012 η οικονομία θα έχει ήδη σταθεροποιηθεί.)

"Η νέα δανειακή συμφωνία προβλέπει δάνεια για την αποπληρωμή δανείων"- Βαρουφάκης

Το Μνημόνιο, που κάποιοι δεν διάβασαν πριν υπερψηφίσουν, βασιζόταν στην λογική ότι χωρίς τα δάνεια των €110 δις που προέβλεπε:

1. το ελληνικό κράτος θα εξαναγκαζόταν σε στάση πληρωμών η οποία θα μας έθετε για τουλάχιστον 10 χρόνια εκτός αγορών
2. δεν θα υπήρχαν αρκετοί πόροι για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις
3. δεν θα δινόταν χρόνος στην ελληνική οικονομία να ανακάμψει και να παραγάγει τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα μας επέτρεπαν να κάνουμε βήματα πίσω από το χείλος της χρεοκοπίας.

Τότε κάποιοι είχαμε πει ότι αυτό το τρίπτυχο αποτελούσε επικίνδυνη φαντασίωση. Καθώς οι όροι για να πάρουμε το δάνειο εγγυόντουσαν την υφεσιακή δίνη στην οποία θα εισερχόταν η χώρα, τα πλεονάσματα του (3) δεν θα παράγονταν, το σημείο (1) δεν θα το αποφεύγαμε έτσι κι αλλιώς, και, για αυτό τον λόγο, θα επιστρέφαμε θέλοντας και μη στο (2), στην σημερινή κατάσταση που το κράτος, αφού χρεώθηκε με την μερίδα του λέοντος του δανείου-μαμμούθ των €110 δις και πάλι αδυνατεί να καλύπτει τα έσοδά του…..

"Ας κοπιάσουν"- Βαρουφάκης

Το ότι κάποιοι γερμανοί πολιτικοί κατέγραψαν αυτά που σκέφτονταν από καιρό, είναι φυσιολογικό και θεμιτό. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προτιμώ την ειλικρίνεια από την διγλωσσία. Έτσι κι αλλιώς δεν το κρύβουν εδώ και καιρό. Ας το γράψουν κιόλας. Στο μυαλό τους η Ελλάδα φαντάζει ως ένα δυσβάστακτο, όλο και αυξανόμενο, βάρος. Αν πρέπει να το σηκώνουν, στέλνοντας όλο και περισσότερα δισεκατομμύρια στην Αθήνα (ανεξάρτητα του αν η δική μας κυβέρνηση δικαιούται να τα χρησιμοποιήσει υπέρ της ελληνικής οικονομίας), είναι λογικό να απαιτήσουν, μετά από ένα σημείο, να αποκτήσουν και επίσημα εκτελεστική εξουσία στους κόλπους της ελληνικής κυβέρνησης, του ελληνικού κράτους.

"Αχτίδα στο σκοτάδι" + Βιντεο_συνέντευξη: "Euro at Risk", by Βαρουφάκης

27/01/2012

Κάθε Πέμπτη βράδυ, που κάθομαι να γράψω το Δελτίο Κρίσης της Παρασκευής, ψάχνω να βρω λίγο φως στο σκοτάδι για να μην αναγκαστώ, άλλη μια Παρασκευή, να σας μαυρίσω την καρδιά. Συστηματικά αποτυγχάνω. Σήμερα, νομίζω ότι θα τα καταφέρω. Ίσως βοηθά το γεγονός ότι σας γράφω από την Οτάβα (την Καναδική πρωτεύουσα), με την απόσταση από την θλιμμένη μας πατρίδα να βοηθά. (*) Ίσως το ότι, κάποια στιγμή, τα μάτια του ανθρώπου, αν υπάρχει η λαχτάρα, καταφέρνουν να «δουν» φως ακόμα και στο πιο πηχτό σκοτάδι. Ό,τι και να «φταίει» πάντως, σήμερα σας επιφυλάσσω μόνο καλά νέα!

Για να καταφέρω να κρατήσω την υπόσχεσή μου, δεν θα αναφερθώ καθόλου στα «δικά» μας. Θα διαγράψω από την μνήμη μου PSI, Έλληνες πολιτικούς τε και «τεχνοκράτες» κλπ. Αντί για όλα αυτά θα σταθώ σε σπουδαίες εξελίξεις, τουλάχιστον σε επίπεδο δηλώσεων και συζητήσεων, που συνέβησαν αυτές τις μέρες εκτός Ελλάδας και που μου έδωσαν λόγο να αφεθώ σε μια μικρή αίσθησης αισιοδοξίας.