«Τα ευγενή μέταλλα δεν πιάνουν σκουριά»

Η σημαία, τότε, οι «σημαίες», σήμερα, και η ΕΛΑΣ της Ελλάδας, διαχρονικά,

by old- rock- dog’s eye

Αριστερά, (ε, πού θάτανε; Στο κέντρο, ή «δεξά»; Σημειολογία, λέμε, οι μονοφαγάδες …σύν_τροφοι), με την καμπάνα, το λουστρίνι με την ψηλή σόλα (!;!)  και το μούσι, ο νυν υπουργός Δημόσις Τάξης, (τα «Πολίτη» και λοιπά τέτοια φαιδρο-φρουφρουδένια, είναι για μαλακούς άνω-κάτω κεφαλής και ανωκάτω σκέψης, ή πουρομπεμπέδες, σαν τον αρχηγό του συγκροτήματος που έπαιζε ντραμς ο Πηνελόπης Δέλτας, στο αμερικανικό κολέγειο που ήταν ΚΑΙ συγκάτοικοι, -α, ρε, έρμη Ελλαδίτσα!).

Δεξιά στη φωτό είναι ο τότε ΓΓ της ΕΦΦΕ και της Πανσπουδαστικής, πολυπληθούς φοιτητικής παράταξης τού ΚΚΕ, Τριαντάφυλλος Δραβαλιάρης*. Πίσω από τους τέσσερεις, στο κέντρο, αν δεν κάνουν λάθος τα γερασμένα και πονεμένα μάτια μου, είναι ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, σημερινός, αλλά και αρκετά παλιός, (από  Πολιτική Άνοιξη μεριά), πρωτοσύμβουλος του Σαμαρά, συνοδοιπόρος του Γαρουφαήλου «Φιλιά-στον-Σβέρκο» Κρανιδιώτη, (σβέρκων …αντρικών , εννοεί ο άντρακλας, ε; μην παραξηγηθούμε, κι όλας, γιατί αυτοί είναι και πρώην …Λοκατζήδες), αρχηγικά μέλη του «Δικτύου 21».

Μήπως ξέρει κάποιος ποιοι είναι οι λοιποί εικονιζόμενοι της φωτογραφίας; Έτσι, για ιστορικούς λόγους…

Πηγή φωτό: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=298097 **

Οι φωτό που ακολουθούν είναι χθεσινές και αφιερώνονται στον Παπουτσή και την Δημοκρατική του συνείδηση, -μ.χ. (!). To όλο κείμενο σε όλους τους ΗΘΙΚΑ επιζώντες των τότε καιρών, αλλά, κυρίως, στα παιδιά τους, που, τώρα, πλέον, και με όλα αυτά που γίνονται, μας βλέπουν όλους, τουλάχιστον, καχύποπτα, («σιχαίνομαι» ήταν το ρήμα που χρησιμοποίησε για την Γενιά του Πολυτεχνείου, εμάς, ο γιος μου, προχθές…). Και άρχισα να φοβάμαι ότι, δυστυχώς, έχουν δίκιο. Γιατί, από «ηρωική Γενιά του Πολυτεχνείου», τα φορτώσαμε στον κόκορα, αφήσαμε την «17Ν» να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά, γίναμε η γενιά τού «μαλλί, γυαλί και παντελόνι Lee»  και, εν τέλει, του «Coco- ρα». Όχι, είπες; Αυστηρός είμαι;

(Σσ: Προς την Δημοκρατία γνέφει ο «ντε λα μαγκιέν» μπατσάκος)

(Σσ: ΠΡΟΣΕΞΤΕ πώς λυγίζει το γκλομπ στην επαφή με το κρανίο!!! ΑΝ ήταν ανάποδα, με την σιδερένια λαβή επάνω, δηλαδή, όπως κάτι αλητάκια μπάτσοι το γυρίζουν, θα του το είχε ΣΠΑΣΕΙ…)

(Σσ:  Να, και τα αποτελέσματα των ανεστραμμένων γκλομπ, που λέγαμε…)

Πηγή των τριών φωτό: http://www.guardian.co.uk/world/gallery/2011/jun/29/athens-riots-greek-general-strike-in-pictures?picture=376273157#/?picture=376289402&index=23

(Από Ριζισπάστη οι δυο φωτο με τους κουκουλοφόρους αστυνομικούς)

@: http://politika-gr.blogspot.com/2011/05/blog-post_9237.html

@: http://www.dete.gr/news.php?article_id=46437

@: http://www.princeolivernews.com/2011/06/29/greece/218860/

Οι δυο τελευταίες στο: http://onairnews.blogspot.com/2011/06/blog-post_8815.html

&&&&

                                                                          

««Μου θύμισε τη Χούντα, όταν οι πολίτες προσπαθούσαν να προστατεύσουν τους φοιτητές». Στις παραπάνω εικόνες, φαίνονται ξεκάθαρα τα αίματα των διαδηλωτών στις σκάλες τις πολυκατοικίας».

@: http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82

&&&

http://www.life.com/gallery/62061/greece-riots-athens-in-turmoil?xid=newsletter#index/44

————-

* Τριαντάφυλλος Δραβαλιάρης: «.. Εργάστηκε ως πολιτικός συντάκτης στις εφημερίδες «Ριζοσπάστης» και «Αυγή», ως σύμβουλος έκδοσης στην εφημερίδα «Εξουσία» και ως διευθυντής στους ραδιοφωνικούς «902 Αριστερά στα FM» και «Planet». Για έναν χρόνο υπήρξε διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα «Έθνος» ενώ, από το 2001 και μετά, εργάζεται ως διευθυντής σύνταξης στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Ημερησία» του Σαββάτου»-( http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showauthor&personsid=76885 ).

Σήμερα , λοιπόν, συντονίζει συζητήσεις όπως η παρακάτω:

22 Μαρτίου 2011, Διαρθρωτικές αλλαγές και ανταγωνιστικότητα

Ομιλητές: Γ. Στουρνάρας – ΙΟΒΕ, Η. Μόσιαλος – ΙΣΤΑΜΕ, Α. Μπαρτζώκας – Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μ. Ξαφά – IJ Partners,  Τρ. Κολλίντζας – Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Έγραφε γι’ αυτόν ο «Ιος», σε ρεπορτάζ με τίτλο «Η ΕΞΑΡΘΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ- Η δημοσιογραφία της κουκούλας, την 15η Σεπτεμβρίου 2002:  

«.. Η χρήση στοιχείων μη διαψεύσιμων. Ηδη από την προαναφερθείσα εκπομπή του MEGA (25.6), γίναμε μάρτυρες μιας απίστευτης -και, το κυριότερο, ατεκμηρίωτης- σεναριολογίας γύρω από τα εσωτερικά των ένοπλων οργανώσεων.

Σειρά δημοσιευμάτων των Αλ. Παπαχελά, Τάσου Τέλλογλου και Β. Λαμπρόπουλου στο «Βήμα», λ.χ., αναλύει με απίστευτες λεπτομέρειες την υποτιθέμενη «μετάβαση» από τις οργανώσεις της αντιδικτατορικής Αντίστασης στον ΕΛΑ και τη 17Ν. Το ίδιο κάνουν ο Τριαντάφυλλος Δραβαλιάρης στην «Ημερησία», η Δώρα Αντωνίου στην «Καθημερινή» και η διπλωματική συντάκτρια των «Νέων», Ειρήνη Καρανασοπούλου, στα ειδησεογραφικά δελτία του STAR.

Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των αναλύσεων είναι η «συμπλήρωση» των ήδη γνωστών δεδομένων με ένα πλήθος «πληροφοριών» άγνωστης προέλευσης. Οι συντάκτες υποδηλώνουν τις πηγές τους με ασαφείς όρους («λέγεται», «ενημερωμένες πηγές», «για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ είναι γνωστό», «πηγή που μετέχει των ερευνών», «κάποιοι που γνωρίζουν»), όταν δεν επικαλούνται -απλά- «το ρεπορτάζ»»,

http://www.iospress.gr/ios2002/ios20020915a.htm.

Έχουμε και ένα σχετικό ποστ, εδώ, στο μπλογκάκι μας:

Πρώην ΚΚΕδες και νυν δημοσκόποι, σύμβουλοι πολιτικών & διαμωρφωτές γνώμης…

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πάμε, όμως, και στο κυρίως πιάτο, παίδες, (συν_περι_λαμβάνονται και τα θηλυκά στο «παίδες», έτσι; Μην παραξηγηθούμε):

**  «Στην παρανομία για τη σημαία του Πολυτεχνείου»

Νίκος Χασαπόπουλος,  08/11/2009, 06:50

Είναι κάποιοι πιτσιρικάδες, μέλη της Νεολαίας ΠαΣοΚ, που άρχισαν ήδη να εκνευρίζουν τον νέο Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου κ. Σ. Ξυνίδη. Είναι οι ίδιοι που είχαν εκνευρίσει πέρυσι τέτοια εποχή και τον σημερινό υπουργό Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούση. Πρόκειται για τους «νεολαίους της σημαίας», όπως συνθηματικά τους αποκαλούν στο κυβερνών κόμμα, οι οποίοι επιμένουν πεισματικά να κρατούν σε μυστικό μέρος, ίσως και σε σπίτια «συντρόφων» τους, τη ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου, αρνούμενοι πεισματικά να την παραδώσουν στο ΠαΣοΚ και πολύ περισσότερο στον πρύτανη του Πολυτεχνείου ή ακόμη και στη Βουλή των Ελλήνων, όπως πέρυσι επισήμως τους ζητήθηκε. Και το ερώτημα που ανακύπτει δεν είναι ποιος έχει τη σημαία του Πολυτεχνείου, αυτό απαντάται εύκολα, την έχει από το 1982 η φοιτητική παράταξη που πρόσκειται στο ΠαΣοΚ, δηλαδή η ΠΑΣΠ, αλλά πού βρίσκεται η σημαία. Στο ερώτημα αυτό, πλην ίσως του κ. Κ. Πανταζή, γραμματέα της Νεολαίας του ΠαΣοΚ, ουδείς μπορεί να απαντήσει.

«Είναι τυχεροίπου δεν είμαι πια γραμματέας και γλίτωσαν τη διαγραφή» λέει τώρα ο κ. Ραγκούσης, ο οποίος πέρυσι είχε ανακοινώσει την πρόθεση του ΠαΣοΚ να δοθεί η σημαία, η οποία φυλάσσεται από την ΠΑΣΠ, στη Βουλή των Ελλήνων για φύλαξη. Μια πρόταση την οποία έκανε δεκτή ο πρύτανης του Πολυτεχνείου κ. Κ. Μουτζούρης. Μόνο που ο κ. Ραγκούσης δεν είχε τη σημαία. Την είχαν καλά φυλαγμένη οι «πιτσιρικάδες» του κόμματος, οι οποίοι και αρνήθηκαν να την παραδώσουν. Το «μπαλάκι» ωστόσο με τη θέση αυτή του κ. Ραγκούση πάει στον νέο Γραμματέα του κυβερνώντος κόμματος κ. Ξυνίδη, ο οποίος όμως ως τώρα δεν έκανε καμία κίνηση ώστε είτε να δοθεί η σημαία στη Βουλή των Ελλήνων είτε να διαγράψει τον κ. Πανταζή και τους νεαρούς συντρόφους του.

▅ Διαμάχες 
Ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Φ. Πετσάλνικος πάντως δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα, ούτε του ετέθη ποτέ ζήτημα από την κυβέρνηση να διεκδικήσει τη σημαία. Πολλοί βουλευτές του ΠαΣοΚ ωστόσο, όπως ο κ. Μ. Παπαϊωάννου, δεν συμφωνούν με την επίσημη θέση του κυβερνώντος κόμματος, να δοθεί δηλαδή η σημαία στη Βουλή («άλλωστε όταν έγινε η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν υπήρχε τότε Βουλή», λέει χαριτολογώντας) και ζητεί η σημαία να δοθεί εκεί όπου ανήκει, δηλαδή στην ΕΦΕΕ, αν και όταν αυτή συγκροτηθεί σε σώμα.

Με «συμμάχους» και τους «μεγάλους» του ΠαΣοΚ, όπως τον κ. Παπαϊωάννου και σιωπηρώς τον Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κ. Χρ. Παπουτσή, πάλαι ποτέ πρόεδρο της ΕΦΕΕ (που ήταν από τους πρώτους που έδειξαν τον δρόμο, όπως λέγεται, να φυλάσσεται η σημαία σε διάφορα σπίτια), οι «πιτσιρικάδες» του ΠαΣοΚ με επικεφαλής τον γραμματέα Νεολαίας κ. Πανταζή πήραν πρόσθετο θάρρος και δηλώνουν ότι δεν σκοπεύουν ούτε και εφέτος στην επέτειο του Πολυτεχνείου να την παραδώσουν στη Βουλή και κυρίως ότι «δεν τους αγγίζουν οι όποιες απειλές για διαγραφές» : «Εμείς πιστεύουμε ότι η σημαία του Πολυτεχνείουείναι ένα σύμβολο αγώνων της νέας γενιάς και ιδιαίτερα του φοιτητικού κινήματος. Πιστεύουμε ότι ανήκει σε αυτό. Και συγκεκριμένα πιστεύουμε ότι πρέπει να ανήκει στην ΕΦΕΕ. Αυτός ανάμεσα σε άλλους είναι και ένας λόγος που εμείς δίνουμε και θα δώσουμε ολόθερμα τη μάχη για την ανασυγκρότησή της», λέει ο κ. Πανταζής, αλλά δεν αποκαλύπτει πού βρίσκεται η σημαία. Απλώς η σημαία την ημέρα της πορείας θα εμφανιστεί στην είσοδο του Πολυτεχνείου, φρουρούμενη από μέλη της ΠΑΣΠ.

Ως τις 17 Νοεμβρίου θα φυλάσσεται σε κάποιο από τα σπίτια των «πιτσιρικάδων». Στη διαμάχη έχουν εισέλθει και τα άλλα κόμματα με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αναφέρει ότι«η σημαία του Πολυτεχνείου δεν έχει θέση στα κομματικά γραφεία του ΠαΣοΚ. Δεν έχει θέση σε κανένα κόμμα. Ανήκει στη νεολαία που αντιστέκεται» και κατηγορεί τη Νεολαία του ΠαΣοΚ ότι «καπηλεύεται το ιστορικό αυτό σύμβολο του αντιδικτατορικού νεολαιίστικου κινήματος». Ακολούθησε το ΚΚΕ που κατηγόρησε με τη σειρά του τους νεολαίους του ΠαΣοΚ για σφετερισμό των συμβόλων της αντίστασης κατά της δικτατορίας, αλλά και η Πρυτανεία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με τους πρυτάνεις του εδώ και πέντε χρόνια να αποστέλλουν τέτοια εποχή επιστολή στον εκάστοτε Γραμματέα του ΠαΣοΚ, ζητώντας να τους παραδοθεί επιτέλους η σημαία.
Η σημαία όμως όλον τον χρόνο είναι άφαντη, αφού, όπως βεβαιώνει ο κ. Πανταζής, βρίσκεται καλά φυλαγμένη σε διάφορα σπίτια, πολλές φορές και σε… χρηματοκιβώτια, ενώ ελάχιστοι γνωρίζουν το ακριβές μέρος φύλαξης και φρούρησής της. Ποιους συνεπώς φοβούνται οι νεολαίοι του ΠαΣοΚ ότι θα τους «κλέψουν» τη σημαία, τη στιγμή που, όποιος και να είναι ο κάτοχός της, θα πρέπει το μεσημέρι της 17ης Νοεμβρίου να την «κατεβάσει» στην οδό Πατησίων για να τεθεί επικεφαλής της πορείας προς την αμερικανική πρεσβεία; Ενώ μόλις ολοκληρωθεί η πορεία, η σημαία περνάει στα χέρια της ΠΑΣΠ, τυλίγεται προσεχτικά και από τότε οι πάντες αγνοούν την τύχη της.

▅ Θεματοφύλακες 
Θα αναρωτηθεί κανείς αν είναι σοβαρά πράγματα αυτά που γίνονται να φρουρείται και να φυλάγεται ένα σύμβολο της νεοελληνικής αντίστασης κατά της χούντας. Οι νεολαίοι του ΠαΣοΚ συμφωνούν ότι όλα αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα, λέγοντας ότι η σημαία όντως δεν τους ανήκει και δεν είναι ιδιοκτησία και αποκλειστικότητά τους. Δεν μπορούν ωστόσο, λένε, να παραδώσουν τη σημαία πουθενά, τη στιγμή που και η Πανσπουδαστική (πρόσκειται στο ΚΚΕ) φυλάσσει με τη σειρά της τις σφραγίδες και τα πρακτικά τής τότε ΕΦΕΕ. Με δυο λόγια, η ΠΑΣΠ και η Πανσπουδαστική αποτελούν, κατά τους νεολαίους, «θεματοφύλακες» των συμβόλων της ΕΦΕΕ. Η μία παράταξη, όταν η ΕΦΕΕ περιέπεσε σε απραξία, πήρε τη σημαία και η άλλη τις σφραγίδες και το αρχείο. Η ΠΑΣΠ άλλωστε εμφανίζεται διατεθειμένη να παραδώσει τη σημαία στην ΕΦΕΕ, με την προϋπόθεση ότι θα συγκροτηθεί σε σώμα, και εκπρόσωποί της δηλώνουν ότι θα συμβάλλουν αποφασιστικά στο να γίνει Πανσπουδαστικό Συνέδριο: «Και στο προεδρείο που θα αναδειχθεί, εμείς θα παραδώσουμε τη σημαία», λένε υπερηφάνως. Η διαγραφή όμως από το ΠαΣοΚ κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους, αφού η ηγεσία του κόμματος ζήτησε η σημαία να πάει στη Βουλή. Τι θα κάνουν συνεπώς οι νεολαίοι; Για να αποφύγουν τη διαγραφή και να λήξει η όλη η ιστορία με τη σημαία, προτείνουν να διαμορφωθεί μια κοινή πρόταση (ως εναλλακτική λύση) με τις άλλες πολιτικές παρατάξεις για την τύχη της σημαίας του Πολυτεχνείου, της οποίας «εμείς είμεθα θεματοφύλακες και όχι νομείς», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο γραμματέας της Νεολαίας κ. Πανταζής.

Από τη «Βραδυνή» ως τα σπίτια της ΠΑΣΠ 

ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ η διαφιλονικούμενη σημαία σύμβολο της αντίστασης; Την επομένη της εισβολής των τανκς στο Πολυτεχνείο κάποιοι βρήκαν μια ματωμένη σημαία και τη φυγάδευσαν στα γραφεία της εφημερίδας «Βραδυνή» στην Ομόνοια. Την παρέδωσαν μάλιστα στα χέρια του τότε εκδότη της εφημερίδας Τζώρτζη Αθανασιάδη. Πώς βρέθηκε όμως στα χέρια του η συγκεκριμένη σημαία και υπό ποιες συνθήκες, ως σήμερα παραμένει άγνωστο. Η κυρία Νάντια Βαλαβάνη , υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές, είχε πει κάποτε ότι «ο τρόπος με τον οποίον βγήκε η σημαία από το Πολυτεχνείοήταν αδύνατον να γίνει αντιληπτός από τους περισσότερους, διότι πρώτο μέλημα ήταν να διασωθούν οι 10.000 άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί».
Ο τρόπος διαφυγής της σημαίας από το Πολυτεχνείο παραμένει άγνωστος. Εκείνο που έχει γίνει γνωστό είναι ότι το 1974 (με τη μεταπολίτευση) η σημαία έφθασε στην ΕΦΕΕ και στον πρώτο πρόεδρό της Γ. Σταματάκη της ΚΝΕ. Στην πορεία της πρώτης επετείου του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1975, τη σημαία κρατούσαν οι κκ. Στ. Τζουμάκας, Σταματάκης και Χρύσανθος Λαζαρίδης (ΚΚΕ Εσωτ. τότε). Το 1976 η σημαία πέρασε στα χέρια του κ. Τζουμάκα της ΠΑΣΠ, προέδρου στην ΕΦΕΕ. Από τον κ. Τζουμάκα η σημαία πέρασε στον κ. Παπουτσή, ο οποίος παρέμεινε πρόεδρος της ΕΦΕΕ ως το 1980, όντας μάλιστα τελευταίος που θήτευσε σε αυτή τη θέση. Εν συνεχεία το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ αδυνατούσε να συγκροτήσει προεδρείο, ώσπου να περιπέσει σε οριστική απραξία το 1995. Μετά τον κ. Παπουτσή η σημαία πέρασε στα χέρια (και στη φύλαξη πια) του κ. Φ. Χατζημιχάλη, ο οποίος με τη σειρά του την παρέδωσε στα χέρια του κ. Ι. Τσαμπουργκέλη . Από το 1982 η σημαία «έφυγε» από τα γραφεία της ΕΦΕΕ στην οδό Ιπποκράτους και πέρασε στην… παρανομία, στη μυστική φύλαξή της δηλαδή σε σπίτια στελεχών της ΠΑΣΠ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και η (ΧΡΗΣΙΜΗ, ως προς την Α_ΛΗΘΕΙΑ) άποψη των «αιρετικών»:

“Μήπως;”

Μήπως θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στους εαυτούς μας, οι παλαιότεροι, και να ενημερώσουμε τους ενδιαφερόμενους νεότερους, ότι: “Η εξέγερση έγινε όχι μόνο έξω απ’ τα κόμματα γιατί τα κόμματα δεν λειτουργούσαν, αλλά και ενάντια στην θέληση των περισσοτέρων. Θυμίζουμε την δήλωση του Δρακόπουλου, (σσ: ΚΚΕ εσ.), τη πρώτη μέρα της κατάληψης ότι προβοκάτορες στο Πολυτεχνείο βάζουν σε κίνδυνο την φιλελευθεροποίηση του Παπαδόπουλου ..

(Τα κόμματα της αριστεράς) κρατάνε απ’ τη μια μια επαναστατική φρασεολογία, να μην τους φύγει η βάση τους κι απ’ την άλλη κάνουν ότι μπορούν για να επαναφέρουν τον λαϊκό αγώνα στα πλαίσια του συστήματος, με αποτέλεσμα να έχουν γίνει το βασικό στήριγμα του Καραμανλή .. Τι έκαναν τα κόμματα; Σούρθηκαν πίσω απ’ το λαό, τραβώντας τον προς τα πίσω, με πρώτο το ΚΚΕ εσ. που έλεγε ότι πάρθηκαν πολλά μέτρα εκδημοκρατισμού .. Ενώ πριν απο 15 χρόνια δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι κατέβαιναν σε μαζικές δυναμικές εκδηλώσεις, .. σήμερα στέλνουν το λαό σπίτι του και καλάνε διάλεξη- οπερέτα στο θέατρο με 300 άτομα, ή συγκέντρωση- πανηγύρι με 1500 άτομα στα Προπύλαια ή στο Πολυτεχνείο. Κι αυτό το ονομάζουν μαζικοποίηση, ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος .. Αντίθετα λοιπόν με ότι θα περίμενε κανείς, όπου υπάρχουν γεροί μηχανισμοί των κομμάτων της αριστεράς, αγώνες δεν γίνονται, κι όπου δεν υπάρχουν, ο λαός κινητοποιείται κι αγωνίζεται”, (Απρίλιος 1977).

Και: “Η λαϊκή εξέγερση της 17 Νοέμβρη 1973 που υπήρξε η σημαντικότερη μεταπολεμική μαζική βίαιη εκδήλωση ενάντια στο σύστημα και όχι μόνο τη δικτατορία έγινε αυθόρμητα, όχι μόνο χωρίς την οργάνωση και την συμμετοχή των γνωστών κομμάτων της αριστεράς, αλλά και ενάντια στην θέλησή τους. Όλες οι ηγεσίες των κομμάτων της αριστεράς, τόσο του ΚΚΕ όσο και των υπολοίπων, δήλωναν ότι ο λαός δεν είναι διατεθιμένος να συγκρουστεί με την δικτατορία .. Και γι’ αυτό τα κόμματα είχαν δεχτεί, άλλα ρητά, άλλα σιωπηρά, τη “φιλελευθεροποίηση” του Παπαδόπουλου με τον Μαρκεζίνη. Το δε ΚΚΕ εσωτ., – η σημερινή ΕΑΡ – είχε πάρει καθαρή θέση την πρώτη μέρα της κατάληψης ότι “προβοκάτορες στο Πολυτεχνείο θέτουν σε κίνδυνο την φιλελευθεροποίηση” (11/10/1989), Ε. Ο. ‘17 Νοέμβρη’”, “Οι προκηρύξεις, 1975- 2002″, εκδ. Κάκτος, σελ. 29, 31, 33 και 479.

ΥΓ. Αυτά, για το ποιος ανήκει ή όχι, στην “γενιά του Πολυτεχνείου”, επειδή: “Εθνικόν το αληθές”, (Σολωμός), και “απαιδεύτου έργον τους άλλους εγκαλείν”, (Επίκτητος). Όποιος ενδιαφέρεται για την Ιστορία της καλούμενης Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, οφείλει να έχει το “Οι Προκυρήξεις, 1977 – 2002″, εκδ. Κάκτος, ασχέτως, φυσικά, με το αν διαφωνεί πολιτικά ή επιχειρησιακά με την Οργάνωση. Για ό,τι μας απασχολεί, σήμερα, (Κόμματα και πολιτικοί, ΜΜΕ, “Νταβατζήδες”, “Α-Ρ-Δ”, Γεωπολιτικά/Διεθνή ζητήματα κλπ), υπάρχουν σ’ αυτό εκτενέστατες, κατατοπιστικές και κρίσιμες πληροφορίες- data.

Γεια μας…  

^^^^^^^^^^^^^^^

UPDATED, 21- 7- 2011: Φωτογραφία που βρήκαμε στο http://www.lifo.gr/now/view/4054

Ο νυν υπουργός Π Π,

καταθέτει στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη εκ μέρους της ΕΦΕΕ, σε επέτειο του «Πολυτεχνείου».

&

(: Η εποχή των μουστακιών)

«Μια πολύ σπάνια, αν όχι μοναδική, φωτογραφία, από την πρώτη πορεία που έγινε για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17-11-1975, [σσ: λάθος η ημερομηνία. Δείτε παρακάτω]. Την σημαία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κρατούν ο Πρόεδρος της ΕΦΕΕ, Στ. Τζουμάκας, (ΠΑΣΟΚ), ο Αντιπρόεδρος Γ. Σταματάκης, (ΚΚΕ), [: αποχώρησε με την διάσπαση του 91], ο Γεν. Γραμματέας Χρ. Λαζαρίδης, (ΚΚΕ εσ.), [: ουσιαστικά, το Νο 2 της ΝΔ, σήμερα], και ο Πρόεδρος της τότε ΕΣΕΕ.

Πίσω στη σειρά, το Συντονιστικό των Νεολαιίστικων Οργανώσεων με τους (από αριστερά προς τα δεξιά) : Κ. Σκανδαλίδη, Χρ. Λάζο, Αλ. Αλαβάνο, Κ. Λαλιώτη, Χρ. Παπουτσή, (στη δεύτερη σειρά), Ν. Γεωργίου, Δ. Πατριρακέα, Κ. Αμούντζια, Ν. Αναγνωστόπουλου και άλλους που τα ονόματά τους δεν έχουν συγκρατηθεί».

Πηγή: http://anageos.blogspot.com/2010/11/17-11-1975.html

 

Το Μώλυ: Ο Καραμανλής, δηλαδή, το πολιτικό σύστημα της μη αποχοντουποίησης, γνωστό, πλεόν, ως «Μεταπολίτευση», είχε προκηρύξει εκλογές, ακριβώς, στην επέτειο της 17 Νοέμβρη 1973, για ευνοήτους λόγους. Έτσι η γιορτή και η πορεία,  (απ’ όπου η φωτό), έγιναν μια εβδομάδα αργότερα, στις 24/11. Σε αυτήν την πορεία είχε 1.000.000 κόσμο, το μεγαλύτερο πλήθος που έχει συγκεντρωθεί ποτέ για οποιονδήποτε λόγο στην πατρίδα μας. Όταν έφθασε η κεφαλή στην αμερικάνικη πρεσβεία, δεν είχαν φύγει ακόμα από το Πολυτεχνείο τα τελευταία της μπλοκ. Σημειωτέον, δια του λόγου το ακριβές, ότι, το ΕΚΚΕ (μαοϊκοί- «Ενα ειν’ το ΚΚΕ, δύο κάπα δύο ε») και η φοιτητική του παράταξη, η ΑΑΣΠΕ, που τότε ήταν η πρωτοπορία του αριστερού φοιτητικού κινήματος, αλλά και το ΚΚΕ μ/λ, αν δεν κάνω μεγάλο λάθος, δεν πειθάρχησαν στα κελεύσματα των κομμάτων και έκαναν κανονικά την πορεία, την Παρασκυή 15η Νοεμβρίου 1974, αφού την Κυριακή απαγορευόταν κάθε συνάθροιση ατόμων, λόγω των εκλογών, (και τώρα ισχύει αυτό, όπως και η πώληση αλκοόλ).

Συγκεντρώθηκαν, τότε, κάποιες αρκετές δεκάδες χιλιάδες κόσμου, (: εξω_φρενικό ακούγεται αυτό σήμερα, ε; Είναι αλήθεια, όμως), και διαδήλωσαν με πορεία μέχρι το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, και όχι την Πρεσβεία. Θυμάμαι ακόμα και τώρα με μεγάλη συγκίνηση τα ρίγη της ανατριχίλας και τα συνοδεύοντα αυτή δάκρυα, καθώς αντιλαλόυσε ο Εθνικός Ύμνος από Αριστερούς μέσα στις μάντρες του θρυλικού Σκοπευτηρίου, μετά το «Πότε θα κάνει ξαστεριά». O tempora o mores, ω! αναμνήσεις… [«Η Αγάπη ζει στη μνήμη», τελικά και τελεσίδικα, «δικέ μου»…].

+++

«Ιος» έφα: Η πολιτική κίνηση που επρόκειτο να σφραγίσει την ιστορική ανάμνηση των γεγονότων του Πολυτεχνείου ήταν η επιλογή του Καραμανλή να διεξαγάγει τις εκλογές κατά την πρώτη επέτειο της εξέγερσης. Κύκλοι της Νέας Δημοκρατίας ανέφεραν στις 30.9 ότι η πιθανότερη ημερομηνία για τις εκλογές είναι η 10η Νοεμβρίου. Δυο μέρες αργότερα, το υπουργικό συμβούλιο ανακοίνωσε ότι τελικά επιλέχθηκε η 17η Νοεμβρίου. Ως δικαιολογία προβλήθηκε ότι η παράταση αυτή δόθηκε για να έχει λίγο περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του ο Γεώργιος Μαύρος, αρχηγός της Ενωσης Κέντρου, ο οποίος με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών είχε υποχρεωθεί να λείπει για μεγάλο χρονικό διάστημα από τη χώρα. Πάντως σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητούσε μετάθεση του χρόνου των εκλογών για αργότερα, έτσι ώστε να μπορέσει να συγκροτηθεί καλύτερα.Τη σύνδεση της επετείου με τις εκλογές διατυπώνει για πρώτη φορά η ΟΝΝΕΔ, απαντώντας στην «ανεδαφική επιχειρηματολογία διά της οποίας επιχειρείται η ματαίωσις των εκλογών». Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «οι ελεύθερες εκλογές της 17ης Νοεμβρίου είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τα παιδιά που αγωνίσθηκαν και έπεσαν στο Πολυτεχνείο, γιατί αποτελούν την πανηγυρική επιβεβαίωση της νίκης της των δημοκρατικών δυνάμεων και της παγιώσεως των ελευθέρων δημοκρατικών θεσμών της χώρας» (15.10.74).Ο ίδιος ο Καραμανλής, όπως αναλύουμε σε διπλανή στήλη, ήταν ο μόνος παλαιός πολιτικός που κράτησε στάση απόλυτης αδιαφορίας κατά τη διάρκεια των γεγονότων. Όμως η κίνησή του να ταυτίσει τις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης με την πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου είχε εξαιρετικά σημαντικές πολιτικές συνέπειες.Από τη μια μεριά οδήγησε σε οριστική ρήξη στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος μεταξύ των εκπροσώπων της παραδοσιακής Αριστεράς (κυρίως του Ρήγα Φεραίου και της Αντί-ΕΦΕΕ) και των υπεραριστερών ριζοσπαστικών ομάδων. Οι πρώτοι δέχτηκαν την επιλογή της κυβέρνησης και αποφάσισαν να οργανωθεί ο εορτασμός την πρώτη Κυριακή μετά τις εκλογές (24.11), ενώ οι άλλοι προχώρησαν σε μια εντυπωσιακή επίδειξη δύναμης, συγκεντρώνοντας δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές σε πορεία προς την Καισαριανή την Παρασκευή, 15.11.Από την άλλη, η κίνηση του Καραμανλή επέτρεψε στους υποστηρικτές του να εμφανιστούν ότι τιμούν τους «ήρωες» του Πολυτεχνείου, χωρίς να ταυτίζονται βέβαια με το περιεχόμενο της δράσης των εξεγερμένων του 1973.Αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι ο Καραμανλής σημάδεψε μ’ αυτό τον τρόπο την εικόνα για το Πολυτεχνείο που διαμορφωνόταν τότε από τα μέσα ενημέρωσης και τις πολιτικές δυνάμεις. Κατά το τριήμερο του επίσημου γιορτασμού (22-24.11) κορυφώθηκε η καθημερινή προσέλευση χιλιάδων πολιτών στο Πολυτεχνείο κυρίως με τη μορφή πολιτικού μνημόσυνου για τους νεκρούς, την κατάθεση λουλουδιών και μικρών σημειωμάτων στα κάγκελα. Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή των περισσότερων Αθηναίων με την ιστορία της εξέγερσης. Και την Κυριακή το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η περίφημη πορεία του ενός εκατομμυρίου προς το ΕΑΤ-ΕΣΑ και την Αμερικανική πρεσβεία. Η μαζικότητα αλλά και τα συνθήματα της πορείας (ιδίως το αυτοκριτικό αλλά και αυτοκτονικό «λαέ ντροπή σου για την εκλογή σου») ήταν βαθιά επηρεασμένα από τον εκλογικό θρίαμβο του Καραμανλή, η διαδήλωση πήρε δηλαδή τη μορφή μιας άτυπης αντιπολιτευτικής διαμαρτυρίας. Όμως ταυτόχρονα αυτή η μαζική προσέλευση έδωσε και έναν πανεθνικό χαρακτήρα στην εκδήλωση, την οποία επισφράγισε το σύνολο του Τύπου, με την μοναδική εξαίρεση του χουντικού «Ελεύθερου Κόσμου». Αλλά μ’ αυτό τον τρόπο μεταλλάχθηκε η ίδια η ανάμνηση του γεγονότος. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από τότε επικράτησε η πλανημένη εικόνα ενός παλλαϊκού ξεσπάσματος που οδηγήθηκε στη σφαγή. Λέγοντας «Πολυτεχνείο», στη σκέψη των πολλών έρχεται από τότε η εικόνα του ενός εκατομμυρίου του 1974 και όχι των δεκάδων χιλιάδων του 1973. Από τότε θεωρήθηκε η εξέγερση ηρωικό ξέσπασμα του έθνους και απογυμνώθηκε από τον αριστερό και επαναστατικό της χαρακτήρα. «Κανείς δεν νομιμοποιείται να μονοπωλήσει ή να οικειοποιηθεί το μεγάλο γεγονός», έγραφε το «Βήμα» την ημέρα του εορτασμού: «Ανήκει στο Εθνος και είναι σύμφυτο και –αλίμονο- σύνηθες γεγονός της ιστορίας του» (24.11.74). Κάτι σαν Ζάλογγο ή Αρκάδι, συμπληρώνουμε εμείς.

^^^^^^^^

Κι εδώ έν καλό, σχετικό άρθρο του Μπελιμπασάκη στην Ελευθεροτυπία. Περιγράφει την πρώτη συμμετοχή του στην πορεία, όταν τον κρατούσε η Μάνα του από το χέρι, το 75:

  http://dialogoi.enet.gr/post/%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-17-%CE%BD%CE%BF%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B7

@@@

Ερώτησις κρίσεως:

ΓΙΑΙΤΙ ΔΑΚΡΥΖΕΙ Ο ΤΣΟΛΙΑΣ;

Η φωτό από: http://onairnews.blogspot.com/

&&&

Μιλάει στο “Βήμα” ο Πρόεδρος της ΕΦΕΕ κ. Παπουτσής 

Posted on 5 Σεπτεμβρίου, 2011 7:00 μμ by Jaquou Utopie

Αναδημοσιεύει από τη Λέσχη η Jaquou Utopie

Δημοσιεύουμε μια εξαιρετικά επίκαιρη συνένεντευξη του κ. Παπουτσή όταν ήταν πρόεδρος της ΕΦΕΕ και υποστήριζε τον δημοκρατικό χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και το ΆΣΥΛΟ.

Εφημερίδα Βήμα, 27/1/1980,

έρευνα: Κώστας Παλούκης 

http://parallhlografos.wordpress.com/2011/09/05/