«Να κάνουμε ότι μας λένε. Σκέτα!»- Φώτης Γεωργελές
Έχω βαρεθεί τις «προτάσεις» που θα μας βγάλουν από την κρίση. Έχω αρχίσει να φοβάμαι κιόλας ότι πια μπορεί και να λειτουργούν αντίστροφα, να μοιάζουν σαν κάτι μυστήριο, θολό, που πρέπει να το εφεύρουμε. Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε τίποτα. Οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα 2-3 δεκαετίες τώρα, με μεταρρυθμίσεις αλλάζουν τις κοινωνίες τους και τα ‘χουν καταφέρει πολύ καλύτερα από μας. Δεν είναι ότι δεν πιστεύω πως εμείς που ξέρουμε τη χώρα μας, μπορούμε να πούμε τις καλύτερες και πιο ευφυείς λύσεις για ν’ αλλάξουμε τα πράγματα. Είναι όμως τόσο προσχηματικός, τόσο υποκριτικός, τόσο έξω απ’ αυτή τη λογική ο δημόσιος διάλογος, που έχω έντονη την προκλητική διάθεση να πω, να κάνουμε ότι μας λένε. Σκέτα. Να εφαρμόσουμε τώρα όλες τις πρακτικές της ελληνικής κοινωνίας με τα κοινοτικά δεδομένα. Μια πρόταση, αυτή. Είναι εντέλει θέμα επιλογής του καθένα. Εμπιστεύεσαι την ευρωπαϊκή κοινότητα ή τους ντόπιους «φίλους του λαού».
Επειδή δεν θέλω ν’ αποφύγω το άρθρο όμως, συνεχίζω. Είναι πάρα πολλά όσα πρέπει να γίνουν, μπορούμε όμως να τραβήξουμε μερικές κρίσιμες κόκκινες κλωστές, αυτές που θα ξεκινήσουν τις αντιδράσεις και μετά η κοινωνία θα κάνει τα υπόλοιπα:
– ΜΜΕ. Πρώτη προτεραιότητα, καθώς στην πλειοψηφία τους σχεδόν, διαπαιδαγωγούν στην αδράνεια, αναπαράγουν καθημερινά μια αντιμεταρρυθμιστική ρητορική, προσφέρουν αντί για γνώση απόγνωση και υπονομεύουν κάθε απόπειρα αλλαγής. Αρκεί να εφαρμοστούν οι νόμοι και οι κανόνες της αγοράς και στο τέλος της χρονιάς τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Να προκηρυχθούν δηλαδή ραδιοτηλεοπτικές άδειες, να εισπράττει η εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία τις οφειλές τους, να διεκδικούν οι τράπεζες τα δάνειά τους – λεφτά των καταθετών μη λησμονούμε-, να παρεμβαίνει ο εισαγγελέας και να καλεί υπουργούς, διοικητές ΔΕΚΟ, Γ. Γραμματείς που διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα με κρατική διαφήμιση σε ανύπαρκτα Μέσα ενημέρωσης.
– Να μειωθεί δραματικά το κόστος του πολιτικού συστήματος, όπως γίνεται παντού στον κόσμο. Μήπως τα κόμματα σταδιακά πάψουν να είναι ανώνυμες εταιρείες με μετόχους και χιλιάδες εργαζόμενους. Δεν εννοώ μόνο τη μείωση του αριθμού των βουλευτών αλλά όλες τις φανερές και αφανείς μεταφορές χρήματος στα κομματικά ταμεία. Επιχορηγήσεις, έξτρα αμοιβές βουλευτών για επιτροπές, δάνεια από κρατικές τράπεζες, προσλήψεις και αποσπάσεις δημοσίων υπαλλήλων, κρατική διαφήμιση σε ανύπαρκτα κομματικά media κ.λ.π.
– Να απελευθερωθούν ωράρια και μέρες λειτουργίας των καταστημάτων, να πάψει κάθε φραγμός στην εργασία. Όποιος θέλει να μπορεί να δουλέψει όποτε θέλει, παντού. Μετά από λίγα χρόνια ελεύθερης λειτουργίας χωρίς απαγορεύσεις και στρεβλώσεις, οι ανάγκες της αγοράς θα δείξουν που και πότε αξίζει να είναι ανοιχτά τα μαγαζιά.
– Να σταματήσει για 3 χρόνια, κάθε επιχορήγηση, επιδότηση του υπουργείου πολιτισμού, της Γ.Γ. αθλητισμού, των δήμων, του ΟΠΑΠ, σε πολιτιστικούς συλλόγους, εκκλησιαστικές οργανώσεις, αθλητικούς ομίλους, θεατρικές ομάδες, φίλους του Αη-Γιώργη και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Είναι άδικο για κάπόιους, αλλά δεν έχουμε λεφτά. Έτσι άλλωστε θα φανεί σε 3 χρόνια και ποιοι απ’ όλους αυτούς είναι υπαρκτές συλλογικές κινήσεις και ποιες είναι κατασκευές που κάνουν αφαίμαξη στα δημόσια ταμεία. Το 90% ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. (: Να αγιάσει το στόμα σου, ρε, άνθρωπε!)
– Να απαγορευτεί στον δημόσιο τομέα να εισπράττει κοινοτικές επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ και προγράμματα. Δήμοι, νομαρχίες, κρατικές επιχειρήσεις, συνδικαλιστικά σωματεία, μοναστήρια και μητροπόλεις έχουν άλλα έσοδα. Οι κοινοτικές ενισχύσεις υποτίθεται ότι επιδοτούν την ανάπτυξη της οικονομίας όχι τον αδηφάγο δημόσιο τομέα.
– Να προχωρήσουν ευέλικτες αποκρατικοποιήσεις που θα ξεπερνούν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στις ΔΕΚΟ και συγχρόνως θα μειώνουν το χρέος. Θα μπορούσε ας πούμε, να ανταλλάσσονται οικόπεδα του δημοσίου με ομόλογα που διαθέτουν οι τράπεζες οι οποίες έχουν και τμήματα real estate και ξέρουν τι να τα κάνουν. Μόνο στρατόπεδα, είναι 1400 σπαρμένα σε όλη την Ελλάδα. Για να τα αποχαρακτηρίσει και να τα αξιοποιήσει το δημόσιο θα περάσουν χρόνια. Οι τράπεζες θα τα ανταλλάξουν με κρατικά ομόλογα, θα απαλλαγούν από άχρηστα χαρτιά, το χρέος θα μειωθεί, περιουσιακά στοιχεία θα αξιοποιηθούν, έργα θα γίνουν.
– Για τα επόμενα δύσκολα χρόνια, το μεγαλύτερο ποσοστό των κοινωνικών επενδύσεων πρέπει να στραφεί στοχευμένα στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Η μισή καλή προσπάθεια που έγινε με την κρατική επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών πρέπει να συνεχιστεί και να επεκταθεί. Για να μην χάσουν την επαφή με την εργασία και να αποφύγουν την φτώχεια μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Εννοείται ότι επιδότηση της Εργασίας δεν σημαίνει πάλι κόλπα για νέους συμβασιούχους στο δημόσιο.
– Να λειτουργήσουν πραγματικές Υπηρεσίες Εσωτερικών Υποθέσεων. Στην αστυνομία, στις εφορίες, όπου υπάρχει διογκωμένη διαφθορά. Ας μας τις οργανώσει το FBI, η Σκότλαντ Γιαρντ απ’ την αρχή. Οι «φίλοι του λαού» θα κατηγορήσουν την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην ηρωική μας χώρα αλλά πια αρκετός κόσμος καταλαβαίνει.
– Να προχωράνε με μικρά στοιχήματα ορισμένης διάρκειας που έχουν απτά αποτελέσματα και πείθουν για την επιτυχία και τη βελτίωση της καθημερινής ζωής. Ας πούμε, να δεσμευτούν υπουργοί, δήμαρχος, διοικητής της Αστυνομίας ότι σε 3 μήνες το ιστορικό κέντρο θα έχει απαλλαγεί από την παραβατικότητα αλλιώς θα παραιτηθούν. Ας πούμε, κινήσεις εξισορρόπησης, στα ακριβά εισιτήρια του μετρό, πολύ φτηνές μηνιαίες και ετήσιες κάρτες που μειώνουν τις αυξήσεις και προσφέρουν προκαταβολικά χρήμα στα δημόσια ταμεία. Ας πούμε, κινήσεις by pass που ξεπερνάνε τις δυσλειτουργίες τομέων του δημοσίου όπως έγινε με τα ΚΕΠ. Δημόσια φροντιστήρια π.χ. πολύ φτηνότερα από τα ιδιωτικά, μέχρι να μην χρειάζονται καθόλου. Εδώ μπορεί να βρεθεί άπειρος αριθμός ευφυών συνδυασμών αν υπάρχει διάθεση.
– Η αλλαγή της Ελλάδας δεν είναι θέμα ενός κόμματος, ούτε μιας κυβέρνησης, πολύ περισσότερο «μισής» όπως είναι αυτή που έχουμε. Προσωπικές πικρίες, μαγαζάκια, πολιτικά κέρδη και ζημιές, δεν χωράνε με την πτώχευση της χώρας προ των πυλών. Η χρεοκοπία θα αποφευχθεί μόνο αν όλοι όσοι βλέπουν εφικτή μια ευρωπαϊκή προοπτική, όσοι έχουν συμφέρον να την επιδιώξουν, συστρατευθούν σ’ αυτό τον σκοπό. Χρειάζονται μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες που θα αλλάξουν την κοινωνία μας. Αυτό το κάλεσμα όμως, μπορεί να το κάνει μόνο ο πρωθυπουργός.
Σχόλιο by ΦιδιΠήδης
Σωστές σκέψεις και κάποιος μπορεί να προσθέσει και άλλες ή να αφαιρέσει κάποιες και να φτάσουμε σε λύσεις.
Ερώτηση: Αυτά θα τα εφαρμόσουν οι πολιτικοί που 30 χρόνια τώρα οικοδόμησαν μια τελείως άλλη ελλάδα; Το πρόβλημα από ένα σημείο και πέρα δεν είναι να υπάρχουν σωστές ιδέες. Ακούγονται και με το παραπάνω. Και οι πολιτικοί τις ξέρουν. Το πρόβλημα είναι πως ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ να τις εφαρμόσουν, για ίδιο όφελος. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως ο κόσμος είναι πολύ σύδκολο (αν όχι αδύνατο) να συντονιστεί. Έφτασε ένας αστείος ανασχηματισμός για να ξεφουσκώσει η πλατεία. Και αν δε συμβεί κάτι συνταρκατικό στις 28-29, θα σβήσει τελείως.(: Η «πλατεία» ήταν «μούφα», εξ αρχής. Φτιαχτή κατάσταση εκτόνωσης. Και δεν έσβησε από τον ανασχηματισμό, αλλά γιατί …ξεκίνησαν «τα μπάνια του λαού». Αν θυμάστε, έμειναν μόνο αυτοί που δεν είχαν φράγκα για διακοπές και κατασκήνωσαν, κυριολεκτικά, στα δενδράκια και τα συντριβάνια του Συντάγματος. Εξ άλλου, για ποια πλατεία μιλάμε; Την πάνω ή την κάτω; Τι Κίνημα ήταν αυτό, που είχε διασπασθεί, ΠΡΙΝ ΚΑΝ …ξεκινήσει; Θα γίνει Κίνημα, αν δεν γίνουν αυτά που λέει ο κ. Γεωργελές, αλλά ΔΕΝ θα είναι ειρηνικό, να το διαφημίζουν Πρετεντέρηδες και Όλγες συν όλο το καρακαξέικο συνάφι του γυάλινου μπερντέ. Θα είναι ΕΝ_ΟΠΛΟ. Έστω κι αν τα όπλα θα είναι πέτρες, μολότωφ και σοπάκια, -αρχικά, μετά, ίδωμεν).
Οι ιδέες υπάρχουν. Περιμένετε (με το χέρι στην καρδιά) πως μια ωραία πρωία ο ΓΑΠ, ο Σαμαράς και οι άλλοι θα κοιταχτούν στον καθρέφτη, θα μετανιώσουν για τα λάθη τους και θα εφαρμόσουν τα σωστά; Θα συγκρουστούν με όλους εκείνους που ανέθρεψαν και τους κρατάνε τώρα στην εξουσία; Είστε έξυπνος άνθρωπος. Δε μπορεί να τρέφετε τέτοιες αυταπάτες.
Χειρότερο από το να μην έχεις ελπίδες, είναι να ελπίζεις σε λάθος πράγματα και ανρθώπους. Δυστυχώς ή ευτυχώς, μόνο κάποιοι άλλοι (και όχι ένας μαγικός πολιτικός) μπορούν να εφαρμόσουν όσα λέτε. Και η ιστορία δείχνει πως αυτοί δε θα εμφανιστούν σε ένα καλοκαίρι, αλλά μετά από μια βαθειά ύφεση, φτώχια και γενικότερη αλλαγή.
Μακάρι να μπορούσε να δημιουργηθεί ένα σχήμα από ανθρώπους με κοινή λογική, επιστημονική γνώση, αγάπη για την πατρίδα. Ωστόσο, δε γίνεται να γίνει άμεσα. Και αυτό το γνωρίζει το σύστημα καλά. Αλλιώς δε θα έβγαινε ο Βενιζέλος να μας εξαγγείλει τα μέτρα του …Παπακωνσταντίνου.
Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στην ενότητα «Το κίνημα των 10» του protagon.gr
Πηγή: http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%83%
Κίνημα των 10: Να σιωπήσουν οι οικονομολόγοι
Οι οικονομολόγοι στην μετά Μνημόνιο εποχή έχουν γίνει οι αστρολόγοι της δημόσιας ζωής. Προβλέπουν, πέφτουν έξω στις προβλέψεις τους κατά σύστημα και την επομένη βγάζουν άλλες για να διαψευσθούν.
Κίνημα 10: Η ευκαιρία της κρίσεως
Στοίχημα κάθε αντιξοότητας είναι να γίνει ευκαιρία. Το κερδίζουν όσοι προηγούνται του εαυτού τους και ξεκινούν από μέσα τους για να πιάσουν την άκρη του μέλλοντος στο κουβάρι του παρόντος..
Κίνημα των 10: Αναμνήσεις από το μέλλον
Σήμερα -που πανθομολογουμένως βρισκόμαστε πέρα απ’το χείλος του γκρεμού- αντί να συμμετάσχω στο «Κίνημα των 10» με ευχές και επί του χάρτου προτάσεις, προτιμότερο κρίνω να ανιχνεύσω τρεις εκδοχές του συλλογικού μέλλοντός μας.
Κίνημα των 10: εκτός Κέντρου οι παράνομοι μετανάστες
Να φύγουν όλοι οι παράνομοι μετανάστες απ’ το κέντρο. Και να πάνε πού; Ας το βρουν οι πολιτικοί. Τί τους πληρώνουμε; Π.χ. σε αραιοκατοικημένα νησιά του Αιγαίου ή μισοαφημένα χωριά.
@@@@
Το Μώλυ: Για μας εδώ, τελευταία ελπίδα και Last Resort ειρηνικής διευθέτησης του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ αδιεξόδου που υφίσταται εν Ελλάδι είναι η ΑΥΤΟ_ΟΡΓΑΝΩΣΗ των ενεργών πολιτών μέσω του ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ, (του οποίου η συντριπτική πλειοψηφία είναι νέοι άνθρωποι, ή «προχώ» ηλικιωμένοι, μην ξεχνάμε). Αν δεν γίνει αυτό, πάμε για ΕΜΦΥΛΙΟ. Ευτυχώς ή δυστυχώς. «Πόλεμος πατήρ πάντων» & «ό,τι δεν λύνεται, κόβεται».-
Το Μώλυ 